به گزارش
پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی ایران به نقل از cordblood.com، هنگامی که این مطالعه درسال گذشته آغاز شد ، تنها مطالعه درنوع خود بود، اما از آن زمان به بعد آزمایش مشابهی در دانشگاه Duke راه اندازی شد.
این آزمایش توسط دکتر James Carroll ، رئیس مغز و اعصاب کودکان در GHSU وبه دنبال نتایج حاصل از آزمایشات استفاده ازسلولهای بنیادی بالغ بر روی مدل های حیوانی، آغاز شد.
دکترکارول گفت: "ما نشان دادیم که سلول های بنیادی بزرگسالان دربهبود این نوع از آسیب های مغزی در حیوانات موثرند. در تمام این آزمایش ها، ما درمان را طی یک هفته و یا پس از آسیب استفاده می کردیم. آلیسون یکی از شش کودکی بود که این کارآزمایی بالینی بر روی او از حدود یک سال و نیم پیش آغاز شده است.
کارول گفت: علاقه به انجام درمان فوق زیاد است و ما حدود پنج یا شش درخواست درهر هفته داریم، اما کودکانی که واجد شرایط باشند، درصد کمی از افراد را تشکیل می دهند. بسیاری از والدین، خون بند ناف کودک خود را ذخیره نکرده اند و یا به دنبال استفاده از خون بند ناف خواهر و برادرکودک خود هستند، که این مورد جزء معیارهای مطالعه ما نمی باشد.
کارول گفت: بخشی از مشکل این است که آکادمی اطفال آمریکا در سال 2007 از ذخیره سازی خون بند ناف به صورت خصوصی برای استفاده ممکن در آینده توسط کودک جلوگیری کرد که این دسترسی به این منبع بالقوه از سلولهای بنیادی رامحدود کرده است.
Thurmans پدر آلیسون خون بند ناف دختر اول خود، آدری 4 ساله ، را ذخیره کرده بود و تصمیم گرفته بود که این ذخیره سازی را برای آلیسون نیز انجام دهد. او گفت : این فقط به عنوان یک بیمه نامه سلامتی بود.
آنها دراوایل متوجه شدند که آلیسون طی رشد و نمو خود قادر به انجام یکسری حرکات نیست، به عنوان مثال، در 9 ماهگی، او نمی توانست خودش بنشیند ، چیزی که او هنوز هم در تلاش برای انجام آن است. بیماری آلیسون در یک سالگی تشخیص داده شده و درمان آن آغازشد.
پدر آلیسون گفت: ما از طریق اینترنت کمک درخواست کرده و برای رفتن به خارج از کشور آماده شده بودیم. سپس ما از مطالعه بالینی GHSU مطلع شده و آلیسون را برای اولین تزریق خود به آنجا بردیم.