اغلب پس از تولد جنین، جفت از دیواره ی رحم جدا می شود. اما در صورت بروز عارضه ی چسبندگی جفت، بخشی از جفت یا تمامی آن به دیواره ی رحم چسبیده باقی می ماند. این امر منجر به بروز خونریزی شدید پس از زایمان می شود.

جفت، اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز برای رشد جنین را فراهم می‌کند و مواد زائد را از خون جنین دور می‌کند. جفت به دیواره رحم چسبیده است و بند ناف از آن شکل می‌گیرد، یعنی بند ناف بین جفت و جنین ارتباط برقرار می‌کند.

روش تشخیص چسبندگی جفت

در افرادی که قبلا جراحی رحم داشته اند یا افتادگی جفت داشته امکان چسبندگی جفت زیاد می باشد .برای تشخیص و بررسی دقیق تر انجام آزمایش و سونوگرافی را تجویز می کند.

1.روش های تصویربرداری

برای مشاهده موقعیت جفت در رحم از روشهای تصویربرداری شامل سونوگرافی و ام آر آی استفاده می شود.

2.آزمایش خون

یکی از علائم چسبندگی جفت افزایش میزان مواد آلفافتوپروتئین می باشد که به وسیله جنین تولید شده و در خون مادر موجود می باشد. پزشک با گرفتن آزمایش خون از مادر میزان این پروتئین در خون را اندازه گیری کرده و می توان به بررسی جفت بپردازد.

عارضه ی چسبندگی جفت یکی از پرخطرترین اختلالاتی است که می تواند در طی بارداری روی دهد. اگر این مسئله در طی دوران بارداری تشخیص داده شود، ممکن است نیاز به سزارین زودتر از موعد و در پی آن هیسترکتومی (عمل جراحی برداشتن رحم) باشد.

عوامل موثر در بروز و تشدید چسبندگی جفت

عوامل متعددی می توانند در بروز و تشدید این عارضه نقش داشته باشند که در این میان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- داشتن سابقه ی جراحی های مرتبط با رحم.

احتمال بروز چسبندگی جفت با تعداد جراحی های سزارین و رحمی که در گذشته داشته اید ارتباط دارد؛ هرچه تعداد جراحی ها بیشتر بوده باشد، احتمال بروز این عارضه نیز افزایش می یابد.

- وضعیت و محل قرارگیری جفت

اگر جفت، بخشی از دهانه ی رحم (سرویکس) یا تمامی آن را پوشانده (جفت سرراهی) یا در بخش تحتانی رحم قرار داشته باشد، میزان احتمال بروز چسبندگی جفت افزایش پیدا می کند.

-سن مادر

احتمال بروز این عارضه در زنان بالای 35 سال بیشتر است.

-داشتن سابقه ی زایمان

احتمال بروز چسبندگی جفت با افزایش تعداد بارداری های فرد، افزایش پیدا می کند.

انواع چسبندگی جفت:

پلاسنتا اکرتا: چسبندگی محکم جفت به میومتر (عضله‌ی رحم) رحم بدون نفوذ در آن، که تقریباً 78-75 درصد موارد چسبندگی را شامل می‌شود.

پلاسنتا اینکرتا: در این مواقع جفت به درون عضله‌ی رحم نفوذ می‌کند و معمولا 17 درصد چسبندگی‌ها را شامل می‌شود.

پلاسنتا پرکرتا: عبور جفت از لایه‌های رحم و اتصال به ارگان‌های اطراف رحم مانند مثانه که در حدود 5 الی 7 درصد موارد چسبندگی را شامل می‌شود.

چه عواملی باعث چسبندگی جفت می‌شود؟

عواملی که احتمال  چسبندگی جفت را افزایش می‌دهند، عبارتند از:

علایم چسبندگی جفت در بارداری چیست؟

چسبندگی جفت در بارداری فاقد علایم بالینی است. به همین علت، در بعضی موارد خانم باردار تا زمان اتمام بارداری از این عارضه باخبر نمی‌شود. خونریزی یا لکه‌بینی واژینال در سه‌ماهه‌ی سوم بارداری یک علامت هشداردهنده چسبندگی جفت به شمار می‌رود. در صورت مشاهده‌ی هر نوع خونریزی، باید به پزشک مراجعه شود.

ذخیره سازی سلول های بنیادی خون بندناف

درصورتی که چسبندی جفت در بارداری تشخیص داده شود، احتمال ذخیره سازی سلول های بنیادی خون بندناف نوزاد کاهش می یابد. برای جمع آوری خون بندناف باید جفت به صورت سالم از رحم خارج شود . چسبندگی جفت احتمال پاره شدن یا سوراخ شدن جفت را به همراه دارد لذا احتمال ذخیره سازی سلول های بنیادی را که از بندناف متصل به جفت انجام می شود به شدت کاهش می دهد.

فرایند جمع آوری و فریز سلول های بنیادی خون بند ناف چگونه است؟

کارشناسان خونگیر آموزش دیده در زمان زایمان در اتاق عمل حضوریافته و پس از تولد نوزاد کار خونگیری از بندناف را انجام می‌دهند. خون جمع‌آوری شده در کیت مخصوص به پدر یا همراه مادر تحویل داده می­‌شود.

بعد از دریافت کیت، رابطین حمل نمونه جهت دریافتن نمونه به بیمارستان مراجعه نموده و نمونه خون را با حفظ شرایط استاندارد به بانک خون منتقل می­‌نمایند.

نمونه خون پس از انجام کنترل کیفی اولیه وارد آزمایشگاه پردازش می‌شود. سلول های بنیادی خون بندناف در صورت داشتن استاندارد لازم از نظر تعداد سلول، آزمایشات سرولوژی و آزمایشات میکروبی که روی خون بندناف انجام می‌پذیرد؛ ذخیره می‌گردد.

سلول های بنیادی در درون  تانک های مخصوص در دمای 196- نگهداری می‌شوند.

پایان مطلب/