آپراتیم دی سینگما اهل کلکته هند ، اکنون چهار ساله است . اگر چه تولد او یک ماه زودتر از زمان طبیعی اتفاق افتاد، ولی به عنوان یک نوزاد او تمامی مراحل رشد خود را به موقع سپری کرد تا اینکه به سن 18 ماهگی رسید و در این زمان والدین دریافتند که مهارتهای ارتباطی او همانند کودکان دیگر رشد نکرده است .
آپورادی سینگها ، پدر آپراتیم می گوید:”ما نگران بودیم ولی پزشک متخصص کودکان محلی خیلی مثبت نگر بود. او از ما خواست تا برای شش ماه دیگر او را تحت نظر داشته باشیم . ما هیچ تغییری در رفتار او ندیدیم.“
 
آپراتیم متخصصی را در دهلی دید که تشخیص داد که او دچار ناهنجاری اسپکتروم اوتیسم (ASD) است. اوتیسم اشاره به طیفی از شرایط دارد که به وسیله مشکلاتی در مهارتهای اجتماعی ، رفتارهای تکراری ، گفتاری و کلامی و ارتباطات غیر کلامی مشخص است و همچنین قوا و تفاوتهای ویژه  و منحصر به فرد هر فرد به طور متفاوتی از اوتیسم نمود می کند اما به اندازه کافی دارای نشانه ها و آثاری هست که به عنوان طیفی از اوتیسم شناسایی می شود.
خانواده آپراتیم تحقیقی در خصوص مداخلات مربوط به این مشکل صورت دادند تا مهارتهای زبانی او را بهبود بخشند و روش ها و نگرش های گوناگونی را آزمایش کردند. آنها دریافتند که در سال 2014 یعنی همان سالی که آپراتیم متولد شده دانشگاه دوک ، اولین سری از تحقیقات کلینیکی را برای درمان اوتیسم صورت داده بود.
نتایج حاصل از اولین آزمایشات دانشگاه دوک در درمان اوتیسم با استفاده از خون بندناف جهت استفاده عموم در آوریل سال 2017 به چاپ رسید . در آن مطالعه اولیه ، شرکت کنندگان پیشرفتهای چشمگیری را در امور مهارتهای اجتماعی ، بیان لغات و الفاظ بسته به شدت الگوهای رفتاری اوتیسم و پاسخگویی به محرکهای ردیابی چشمی نشان دادند.
نمره کودکان هم توسط والدین  و هم توسط متخصصین با استفاده از ابزار اندازه گیری رفتاری معین و استاندارد توسعه یافته برای اوتیسم اندازه گیری شد . پیشرفتهای مشاهده شده طی 6 ماه بعد از درمان با خون بندناف نمایان شدند .
در یک گزارش مطبوعاتی از دانشگاه دوک ، دکتر یوآن کورتزبرگ رهبر گروه تحقیقاتی عبارت  امیدهای قابل توجه را بیان کرد اما به والدین اصرار کرد که سریع و به طور ناگهانی به نتایج رجوع نکنند.
به گفته او :” والدینی که کودکان اوتیسم دارند نباید این نتایج را به عنوان نتایج نهایی بیان کننده اثر این درمان تلقی کنند. هنوز کارهای بسیار زیادی باقی مانده که باید در مقیاس های گسترده تری صورت پذیرد و مطالعات شانسی و اتفاقی کلینیکی بسیاری که باید انجام شوند پیش از آنکه ما هر گونه نتیجه گیری دقیق و درستی درباره اثرات آن انجام دهیم . خون بندناف آپراتیم از زمان تولد ذخیره شده بود و  والدین او خواستند تا در این مطالعه کلینیکی در دانشگاه دوک شرکت کنند و پس از انجام تعدادی آزمایش او پذیرفته شد . درمان او در ماه جولای سال 2017 در ایالات متحده صورت گرفت.
طی یک ماه پس از درمان با خون بندناف ، پدرش گفت که تغییرات چشمگیری را در آپراتیم مشاهده کرده است . او بیشتر ارتباط برقرار می کند ، مهارتهای شناختی او بهبود یافته اند ، مدرسه را شروع کرده است و دوست دارد تا با دوستانش بازی کند.
آپورتا دی سینگی می گوید: ”ما خوشحالیم که تصمیم عاقلانه ای گرفتیم و خون بندناف نوزاد خود را در سال 2014 در زمان تولد او ذخیره کردیم که به منظور درمان اوتیسم پسرمان مورد استفاده قرار گرفت. امروز ما پیشرفت عالی و نشانه های خوبی از بهبود پسرمان شاهد هستیم .“